اثر درمان فراشناختی «ولز» بر درآمیختگی افکار بیماران مبتلا به اختلال وسواسی جبری

ماهیت چندبعدی و پیچیده اختلال وسواسی جبری، بررسی و به کارگیری درمان­های جدید را ایجاب می­کند. پژوهش حاضر جهت بررسی اثربخشی الگوی فراشناختی ولز بر درآمیختگی افکار بیماران مبتلا به اختلال وسواسی جبری، به عنوان یکی از ابعاد مهم باورهای فراشناختی طراحی شد. روش­کار: این پژوهش نیمه ­تجربی با طرح پیش­آزمون- پس­آزمون و پیگیری با گروه شاهد اجرا شد. از بین تمام بیماران مبتلا به اختلال وسواسی جبری مراجعه کننده به درمانگاه­های روان­شناختی شهر شیراز در سال 1387، 24 نفر به روش نمونه­گیری هدفمند انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه مساوی آزمون و شاهد قرار گرفتند. گروه آزمون 8 هفته درمان فراشناختی ولز را تجربه کردند، در حالی که گروه شاهد تنها پیگیری شدند. آزمون درآمیختگی افکار به عنوان ابزار ارزشیابی در پیش­آزمون، پس­آزمون و پیگیری پس از 2 ماه به کار گرفته شد. داده­ها با شاخص­های توصیفی و آزمون تحلیل کواریانس چندمتغیره، توسط نرم­افزار آماری spss تحلیل شدند.  یافته ها: بیماران گروه آزمون در نمره­ی کل درآمیختگی افکار و هم­ چنین در نمرات سه­گانه درآمیختگی، کاهش معنی­داری نسبت به گروه شاهد در پس­آزمون و پی­گیری نشان دادند (001/0> p). نتیجه گیری: به ­کارگیری الگوی فراشناختی ولز در بیماران مبتلا به اختلال وسواسی جبری در کاهش علایم درآمیختگی افکار آنان موثر است.